به متانت و کرم حسن
به قداست علم حسن
به شجاعت و جنم حسن
دل مومنان حرم حسن
باشد کریم و من گدا
دور سر حسن که میگردم
از تربت مطهر نعلین او
سرشته شد آدم
سر را نباشد ارزشی که
محضر حسن کند تقدیم
سرهای همه سروران
تقدیم نگاه حسن هر دم
چون موج دریا
نوسان میگیرم
باذکر یاحسن جان
هیجان میگیرم
آن دم که زیر لهدم تا نامش
آید بر قلب خود ضربان میگیرم
حسن بن علی یامولا
ازلی حسن
ابدی حسن
نغمه‌ی یلان
مددی حسن
به علی قسم
پسر علی
که به ملک دل
احدی حسن
دیدن همه جنگ جمل
یه گوشه‌ی شجاعت و رزمش
ابرو به گره زد و آتش زده به دشمن و چشمش
از تیغ او أجل عقب مانده زده بر شتر فتنه
گوش شیاطین شده کر از شدت صلابت و خشمش
میدان دار عالم همه در تسخیرش
جبرئیل زده بوسه به دم شمشیرش
فتنه را با تیغ کجش رسوا کرد
ای جانم به رجزخوانی و برتکبیرش
حسن بن علی یامولا
به شب سِیَه قمر حسن
به نگین جان گوهر حسن
کربلا شده دوباره عیان
به ید پسر هنر حسن
هرضربه ای که میزند
همچون شهاب ثاقب قاسم
دارد نثار مجتبی
حسن جمال و جاذبه قاسم
حقاً که حسن هست و زد
بر لشکر حرامیان میدان
سیزده ساله ظاهرا
کوه هنر و تجریه قاسم
میرقصد تیغش
شده طوفان قاسم
بی خُوُد بی جوشن دل میدان قاسم
زد یک ضربت بر
سر ازرق پاشید
در عرش آید تکبیر حسن
جان قاسم