تو شوق پر زدن دادی
تو هیئتت وطن دادی
تو آبرو به من دادی
من آبرو بردم
ولی دوباره این ننگو
دل سیاه ولی تنگو
سری که خورده به سنگو
پیش تو آوردم
پیش تو آوردم دستهای خالیمو
مرهم بذار آقا شکسته بالیمو
من بی کس و تنها تو تکیه گاهم باش
مثل قدیم آقا پشت و پناهم باش
من بد کردم میدونم آقای مهربونم
حال و روزم رو دیدی ردم نکردی
بی دست و پا مثل من ذاتا آقا مثل تو
سایَت رو از سر من تو کم نکردی
اربابم حسین
اربابم حسین  حسین حسین حسین…
هر جا که بی شما رفتم
تو زندگی خطا رفتم
بدون تو کجا رفتم میبینی دنیامو؟
اشک چشم ترم ارباب
گذشته از سرم ارباب
امید آخرم ارباب؛ بگیر دو دستامو
من غرق دنیامم فکری به حالم کن
خیلی بدی کردم آقا حلالم کن
بازم برای من درمون دردایی
مردونگی کردی بس که تو آقایی
عمری درگیر توام من نمک گیر توام
کافیه نگاهتو ازم بگیری
رویای بچگیمی ای همراه قدیمی
میخوامت برای روزای پیری
اربابم حسین
اربابم حسین حسین حسین حسین